Een Bank- en Beddensymfonie
Ouverture – Fré en Maria
Hij maakte meubelen, zij kleren
en als de mensen kwamen voor een jas of kleed
dan zette zij een bankje buiten.
Je zou denken dat ze daar niet bij nadacht
maar ik denk dat ze dat wel deed:
Zo kwámen de mensen niet alleen, maar bleven.
Ze kwamen, bleven, bleven komen,
want waar je zitten mag daar kom je terug.
Met zicht op kerk en markt.
Andante – Jo en Toine
Je vulde je naam in en knipte de bon uit
die stuurde je op en dan kreeg je een boek
in het boek stond je bankstel, je bed of je stoel
die kruiste je aan en dat ging op de post
dan kwamen ze ‘t brengen, precies bij je thuis
je hoefde niet eens meteen te betalen
dat mocht in termijnen en dat deed je massaal
massale termijnen zijn zekere stromen
en zekere stromen zijn groei
groei gedijt bij participeren:
jij hebt een huis, ik heb de -raad,
jij het omhulsel, ik wat erin zit,
wat erin zit wordt jij en zo maak ik jou.
En daar gingen ze, de wagens van Morres
zwaar beladen met bedden en dressoirs
tafels, ladenkasten en commodes
bureaus en boekenrekken, lattenbodems,
dagkastjes, nachtkastjes
hele slaapkamerameubelementen
en lakens, en kleden, en lampen
voor op je bureau, aan het plafond
aan de wand of naast je bed
zodat je net nog voor het slapen gaan
wat in dat boek kon bladeren.
Met stoelen, poefs en driezitsbanken,
wandmeubels, zetels en fauteuils,
eettafels, leestafels, feesttafels,
taboeretjes en crapauds,
stereomeubels (dat zijn speciale kasten
voor je pick-up, je tuner en versterker,
met aparte verticale vakken
voor alle langspeelplaten die je had,
dat pastte mooi) Met mimi-sets
en opklapbedden, uitklaptafels,
klapstoelen, tapkasten, barmeubels,
glazenkasten, drankenkasten.
En bedden, bedden, bedden…
Scherzo – Andante moderato
Stel, honderttien jaar elke dag tien bedden,
dat zijn vierhonderdduizend-
zeshonderdvijfenzeventig bedden,
de schrikkelbedden meegeteld.
Dan heeft Morres ons zeseneenhalf miljoen uur slaap gegeven.
Maar slaap is niet het enige wat men in bedden doet.
Bij een gemiddelde van twee komma vijf kind per bed
– twijfelaars doen zeker mee:
ze zijn wel half maar tellen voor twee –
zijn er ruim een miljoen kinderen gekomen.
Zeker een miljoen mensen onder de zon,
wier leven op een bed van hier begon.
Rondo Allegro
En hoeveel huisgezinnen zou Morres
in al die jaren hebben mogen voeden?
Want je werkte hier in Hulst
óf bij een bank, óf in de bouw, óf bij Morres.
Ook dat konden die twee, daar, toen, toch niet vermoeden...
Want hij maakte meubelen, zij kleren
en de mensen komen, blijven komen, voor een kast of kleed.
Het bankje dat zij buiten zette
staat nu bij miljoenen binnen.
Dát vraagt chapeau en loftrompet,
want er zou hier nu niets,
ja misschien één oud bankje, maar meer ook niet geweest zijn
als zij dat eerste toen niet buiten had gezet.
Geschreven in opdracht van de firma Morres te Hulst, ter gelegenheid van haar 110-jarig bestaan en bij de Opening van de Jubileumexpositie aldaar voorgedragen.
© MMXIX – by Willem de Geus